Ben mutsuz, kaygılı,ağlamaklı isem, işin içinden çıkamıyorsam çikolataya sararım genelde.O yüzdendir bu armudi kemançe durumum. Bu günlerde de öyle ülkenin bu durumu ölen onca insan, mucize eseri eve oğluma dönüyor olmam beni kahrediyor. Yüreğimin üstündeki taşlar hiç azalmıyor. Boğazım düğüm düğüm ..
Kitaplara sarılırım genelde sevdiğim yazarların aynı kısımlarını okurum, Egemenle çok zor kitap okumak o zaman müzik benim ruhum müzikle besleniyo bilen bilir 7/24 şarkı mırıldanırım ben hayatımın bir müzik kutusunda geçiyor sanki.
Bu aralar mabel matiz dinliyorum mesela nasıl masalsı
Bir de çay demlerim şöyle ufaktan ağlarım mutluluk ağlamakla anlamlı bazen, ağlamak nasıl insani nasıl güzel....
sahi siz neler yapıyorsunuz mutsuz iken?